Με ρωτούν τακτικά: Τι είναι ο Θεός;
Μια ερώτηση που μου κάνουν σχεδόν πάντα σε γράμματα, μηνύματα και σε συζητήσεις συνήθως νέοι άνθρωποι που ο σημερινός “βομβαρδισμός” πολλών και διαφορετικών πηγών γνώσεων τους δημιουργεί το ερέθισμα να αναζητήσουν την Αρχή της Δημιουργό Δύναμης. Γνωρίζουμε ήδη πως η ερώτηση, «τι είναι ο Θεός», δείχνει από μια άποψη μάταια, φανερώνεται μάλιστα αντιφατική προς την έννοια «Θεός». Δεν είναι νοητό να θέτουμε το ερώτημα, τι είναι ο Θεός, εφ’ όσον αυτός υπερβαίνει όχι μόνο τα όντα του κόσμου, αλλά και τις λογικές κατηγορίες σκέψεως. Εάν δεν είναι κάτι σαν τα όντα και εάν οι λογικές κατηγορίες δεν είναι ικανές να τον αγγίσουν, πως είναι δυνατόν να ορίσουμε τι είναι; Αν πούμε τι είναι, τότε παύει να είναι Θεός, μεταβάλλεται σε περιορισμένο αντικείμενο, σε ον, σε ιδέα, σε οτιδήποτε άλλο πλην Θεού.
Κι όμως στο άκουσμα της λέξεως Θεός η σκέψη μας στρέφεται ασυναίσθητος και χωρίς προσπάθεια προς μία δύναμη, φανερή ή κρυφή, που είναι πηγή και στήριγμα παντός ότι υφίσταται. Εφ’ όσον τα υπάρχοντα έχουν ύπαρξη, είναι υπαρκτός και εκείνος που τους έδωσε ύπαρξη. Μα βέβαια τα υπάρχοντα δημιουργήματα είναι κτιστά, ενώ ο Θεός δεν είναι επιτρεπτό να εκληφθεί ως κτίσμα και ον, γιατί τότε θα εντασσόταν και αυτός στην ίδια τάξη με τα κτίσματα. Υφίσταται εδώ λοιπόν ένα αδιέξοδο, το οποίο όμως παρακάμπτεται με τη ορθή δήλωση ότι ο Θεός είναι το άκτιστο Ον. Βεβαίως η δυσκολία δεν παρακάμπτεται ευθέως με τούτη την έκφραση, διότι, ενώ δεν μπορούμε να πούμε τι είναι Θεός, από το άλλο μέρος βεβαιώνουμε πως αυτός είναι άκτιστο Ον, πράγμα αντινομιακό, αλλά αναπόφευκτο.
Την θεμελιώδη διάκριση μεταξύ κτιστού και άκτιστου επεσήμανε με επιμονή ο Μέγας Αθανάσιος σε συνάρτηση με τον αγώνα του κατά των Αρειανών, (Κατά Αρειανών 1-35). Διακρίνει στο ένα μέρος την άτρεπτη και αναλλοίωτη και διαπαντός παρομοίως παραμένουσα φύση του Θεού, και στο άλλο τα γεννητά κτίσματα που προήρθαν από μη όντα και έχουν αλλοιούμενη φύση.(Αυτόθι 1, 36) Η άποψη αυτή πάλι εκφράζεται αποφθεγματικός από τον Μάξιμο, «άκτιστου και κτιστού άπειρον το μέσον εστί και διάφορον». (Περί Αποριών 7, PG 91, 1077A.) Οι δύο χρησιμοποιούμενες εδώ λέξεις, που διαφέρουν μόνο κατά το στερητικό άλφα, εκφράζουν δύο πραγματικότητες όχι απλώς διάφορες αλλά και ξένες μεταξύ τους, δύο πραγματικότητες ευρισκόμενες στα επίπεδα της ιεραρχίας που όμως δεν συναντώνται πουθενά. Η ά-κτιστη φύση είναι απολύτως ξένη προς την κτιστή φύση. (Είναι ανάγκη να σημειώσω εδώ, πως χρησιμοποιώ την λέξη φύση με την αρμόζουσα επιφύλαξη, γιατί όπως η λατινική natura, περικλείει στην ρίζα της την έννοια της προελεύσεως, της παραγωγής, της φύτρας, που είναι έξω από κάθε υπολογισμό για το άκτιστο και θείο. Αλλά η λέξη έχει εισαχθεί στη θεολογία από την εποχή των Απολογητών.)
Η απόσταση μεταξύ των δύο κατηγοριών υπάρξεως, και συγκεκριμένα μεταξύ Θεού και ανθρώπου, δεν αντιστοιχεί ούτε καν προς την απόσταση μεταξύ κεραμέως και του πήλινου κατασκευάσματός του, αλλά είναι απείρως μεγαλύτερη, (Ιωάννου Χρυσοστόμου, Περί ακαταλήπτου 2, 4.) Γιατί ο κεραμέας κατασκευάζει από προϋπάρχον υλικό, ενώ ο Θεός ποιεί εκ του μηδενός.
Η θεμελίωση του χάσματος τίθεται από τα ίδια πράγματα, δηλαδή απ’ την φύση των δύο πεδίων, την άκτιστη φύση του Θεού και την κτιστή φύση του αισθητού κόσμου και του ανθρώπου. Το κτιστό έχει αρχή και υπόκειται στις κατηγορίες της ποσότητας, της ποιότητας, του χώρου, του χρόνου και τις παρόμοιες: είναι πολύ ή λίγο, ωραίο ή άσχημο, βαρύ ή ελαφρύ, αυξάνεται και φθίνει και αλλοιώνεται. Το Θείο δεν υπόκειται με κανένα τρόπο σε τούτες τις κατηγορίες, μέχρι σημείου ώστε ο Μάξιμος να ισχυρίζεται ότι υπερβαίνει ακόμη και την απειρία, (Μάξιμου, Περί Αποριών, PG 91, 1172D. ), που είναι ένα είδος λογικής κατηγορίας. Αν πρόκειται λοιπόν να θέσουμε τον Θεό υπό τον ζυγό της ανθρωπινής σκέψεως είναι καλύτερα να παραλείψουμε τον χαρακτηρισμό έστω και ως απείρου. Έτσι η ριζική διαφορά στην φύση μεταξύ Θεού και κόσμου, η τόσο σαφής και απόλυτη, θα μπορούσε να οδηγήσει στο συμπέρασμα πως η θέση του ενός αποτελεί άρνηση του άλλου, αν αυτή η διαλεκτική τοποθέτησης των πραγμάτων δεν ενείχε τον κίνδυνο αναγνωρίσεως πλήρους αυτοτέλειας στον κόσμο. Παρ’ όλα αυτά δεν μπορούμε να αποφύγουμε τον χαρακτηρισμό του Θεού ως «όντος». Ο Θεός είναι το άκτιστο, εμείς εκπροσωπούμε το κτιστό και συνεπώς δεν μπορούμε να ορίσουμε το άκτιστο, δεν μπορούμε δηλαδή, να πούμε τι είναι ο Θεός, κι όμως λέμε: ότι είναι το Ον ή ο Ων. Τούτη η υπερπήδηση των ορίων του συλλογισμού, που χαρακτηρίσθηκε πρωτύτερα ως αντινομία, δεν οφείλεται λογικά σε αδυναμία του ανθρωπίνου νου, αλλά ευρίσκεται μέσα στην μυστηριώδη και ακατάληπτη άκτιστη φύση του Θεού. Έχοντας σαφή συνείδηση αυτού του προβλήματος, κάποιοι Πατέρες του έδωσαν εντυπωσιακή και αξιομνημόνευτη ερμηνεία. Η δίπλευρη αντιμετώπισης του θεολογικού περιορισμού που σαν πρόβλημα δείχνει, για την αποφυγή χαρακτηρίσεως του Θεού απ’ το ένα μέρος και με την αποδοχή της από το άλλο, προέρχεται από την «διπλόη» της αδημιούργητης φύσεώς του, όπου είναι αφ’ ενός μεν απόκρυφη αφ’ ετέρου δε φανερή. Επιγραμματική, βέβαια είναι, η διατύπωση του Γρηγορίου Παλαμά σε διάλογο με τον «αντίπαλό του» Νικηφόρο Γρηγορά. Χαρακτηρίζει τον Θεό απ’ την μία πλευρά άγνωστο και απ’ την άλλη γνωστό, απ’ την μία άρρητο και απ’ την άλλη ρητό, έτσι είναι άγνωστος καθ’ εαυτόν, κατά την ουσία του, αλλά καθίσταται γνωστός από τις ενέργειές του. (Μυσταγωγία, Προοίμνιον, ΕΠΙΤΟΜΟΣ ΔΙΗΓΗΣΙΣ, PG, 91, 644.) Ο Γ. Παλαμάς παρέχει μία επιμελώς επεξεργασμένη ερμηνεία τούτης της διπλόης, και είναι σημαντικό να δούμε πως αυτή η τοποθέτηση διαφωτίζει πλήρως τα δύο φαινομενικός αντιφατικά μέρη. «Κανείς δεν βλέπει τον Θεό, αλλά βέβαια αυτός που «βλέπει» τον Ιησού Χριστό, βλέπει και τον Θεό. Μην βιαστούμε εδώ, για να πούμε που είδαμε τον Χριστό; Διότι η εισχώρησή μας στην χριστιανοσύνη έγινε με το μυστήριο της βάπτισης, όπου δεχτήκαμε την τριήμερη ταφή του, καθώς και θάψαμε τον παλαιό άνθρωπο, (με την συμβολική βύθιση μας στο νερό της κολυμπήθρας), και κατόπιν νέοι άνθρωποι, αναστημένοι πλέων, γίναμε κοινωνοί του Αγίου Πνεύματος του Ζώντος Ιησού. Κανείς λοιπόν δεν μπορεί να συλλάβει την ουσία του Θεού, αλλά όμως όποιος κατορθώσει να διεισδύσει στις Θείες ενέργειες με την πληρότητα του Ζώντος Λόγου Ιησού, όπως εκδηλώνονται στο έργο του ενανθρωπήσαντος Λόγου Ιησού, βλέπει τον Θεό. Έτσι δεν είναι αντιφατικές οι εκφράσεις του Γ. Παλαμά παρά μόνο δηλωτικές της διπλής όψεως της άκτιστης Θείας φύσεως. Ας πούμε λίγα λόγια όμως προς κατανόηση της Ζώντος υπόστασης που καλείται αδιακρίτως Λόγος και Υιός, είναι επίσης άναρχος υπό την έννοια ότι ευρίσκεται υπεράνω του χρόνου και προ του χρόνου, αλλά έχει όμως αρχή όπως ήδη γνωρίζουμε τον Πατέρα Θεό. Για να χρησιμοποιήσουμε αναλογικές εκφράσεις, ο Λόγος είναι μία σύλληψη του Πατρός περί του εαυτού του, η οποία είναι εικόνα του, ο Υιός είναι υπόσταση που προέρχεται από τον Πατέρα ως γέννημα. Νόηση και γέννηση είναι καταστάσεις όμοιες εδώ, μα και ταυτές, γιατί και τα δύο φαινόμενα παρατηρούνται στον χώρο του άκτιστου, όπου οι έννοιες όμοιος και ταυτός συμπίπτουν και όπου δεν υπάρχει διάκριση αντικειμένων , για να χαρακτηριστούν αυτά είτε ως όμοια, είτε ως ανόμοια. Η διάκριση δημιουργεί αμέσως κατάσταση κτιστότητας. Ένα πράγμα, αν είναι όμοιο με το Θείο, είναι εντός του άκτιστου και μόνο ταυτίζεται με τούτο, ενώ αν ανόμοιο προς αυτό, είναι κτιστό.
Μελέτη/αρθρογραφία δημοσιευμένα….
Άννα Π. Ε.
θιγεις σημερα ενα θεμα για το οποιο παλι προβλεπω ασεμνα σχολια & απρεπεις κριτικες. λυπαμαι διοτι το υπεροχο πονημα σου, θα αμαυρωθει μεσ\’ την ημερα. Μακαρι ο χρονος να με διαψευσει.Αρχικα θα ηθελα να αναφερω πως για παρα πολλους ανθρωπους αυτου του πλανητη ο Θεος οριζεται εντελως ή σχετικα διαφορετικα απο οτι σε εμας. Το σεβομαι. Δε μπορω να δεχτω οτι πιστευουν την σωστη ερμηνεια Του, ομως το σεβομαι.Εγω ο ιδιος εχω αναπτυξει μια μεγαλη θεωρια σχετικα με την υπαρξη & υποσταση Του Θεου, ομως δεν μπορει παρα να παρατεθει ολοκληρη (οταν γραφτει) καθως αποσπασματα της θα προκαλουν αναστατωση. Καθε κομματι της θεωριας μου φτανει στον πνευματικο μου με τον οποιο γινεται αντικειμενο συζητησης το καθε αποσπασμα ωστε σε καμια περιπτωση να μην εκθεσω την Εκκλησια & την ιστορια της Ορθοδοξιας.Ως τοτε προτεινω να προσευχομαστε. Ολοι :[
Καλώς ήρθες συνοδοιπόρε στο χώρο.Κατανοώ τις επιφυλάξεις σου για τα πιθανών αρνητικά σχόλια. Νομίζω όμως, ότι με όλη αυτή την επιφύλαξη που διακατέχει εμάς τους Ορθοδόξους Χριστιανούς, κοντεύουμε να γίνουμε γραφικοί με το να ομολογούμε μόνο την εξωτερική όψη της θρησκείας και τους κοσμικούς της τύπους, διότι η πνευματική αλήθεια δεν φανερώνετε στους πραγματικά ζητούντας. Σε αντίθεση με όλη την κακοήθεια και διαστρέβλωση που βρίσκεται και βασιλεύει γύρω μας. Βέβαια σε τούτο ευθύνονται και λάθος άνθρωποι σε λάθος θέσεις…Πριν στείλω άρθρα με θεολογικό περιεχόμενο ή τα αναρτήσω εδώ, έχουν την έγκριση από πνευματικούς ανθρώπους.Ναι και εγώ φοβούμαι τα κοσμικά λάθη…Ευχαριστώ που άφησες την πνοή του πνεύματός σου να θερμάνει το θέμα.Άννα
Καλή σου μέρα Αννούλα ! Δύσκολο το θέμα, είναι η αλήθεια. Πλην όμως, η ανάρτησή σου είναι πλήρης νοημάτων… :)Τώρα αν θέλεις την άποψή μου, νομίζω ότι η εικόνα που συνοδεύει το κείμενό σου, είναι ένας καλός ορισμός αυτής της τεράστιας έννοιας. Βλέπεις, κοιτώ τα πράγματα φωτογραφικά. Ακόμη και τα μεγάλα…Να έχεις μια καλή εβδομάδα γλυκειά μας Αννούλα.
Καλώς ήρθες φίλε AeolosΚατ’ αρχήν να σου απαντήσω για μια κίνηση μου που τελικά δεν έγινε.Θα λείψω απ’ την Ελλάδα για άγνωστο χρονικό όριο…Δεύτερον να σε ευχαριστήσω για την φιλική σου στήριξη σε όλα, απ’ την αρχή εδώ μέσα.Ήσουν πάντα το γερό μου φιλικό στήριγμα.Κάποτε σε αποκάλεσα αδελφό…γιατί η τύχη μου στέρησε δύο αδέλφια και θα ήθελα να σε έχω σαν αδελφό στο πλάι μου. Όπου φυσικά εσύ ήσουν τους πέντε μήνες που πέρασαν έτσι σαν πραγματικός αδελφός!!!Φίλε Σωτήρη είμαι σίγουρη πως η καλλιτεχνική σου σπουδαία φύση είναι πνευματικό τάλαντο, χάρισμα. Δύναμαι να πω ότι θα σε οδηγήσει σε τέλεια λείανση του δικού σου πνευματικού λίθους όπου θα ενσωματωθεί στο οικοδόμημα της Δημιουργικής Δύναμης.Ευχαριστώ που άφησες το αποτύπωμα του πνεύματός σου στο χώρο.Άννα
υπεροχη η μελετη σου Αννα μου!!! Το θεμα του Θεου απασχολει παντα τους ανθρωπους γιατι ειναι κατι αγνωστο σε αυτους….προσωπικα συμφωνω απολυτως με το κειμενο σου….μας εχουν μαθει να χρησιμοποιουμε την αποφατικη θεολογια καθως δεν μπορουμε να ορισουμε τι ειναι ο Θεος γιατι οπως λες κι εσυ τον περιοριζουμε στον κτιστο κοσμο…να εισαι παντα καλα με τις εξοχες καταχωρησεις σου! υ.γ:βλεπω οτι θα λειψεις στο εξωτερικο…να ξερεις οτι θα μας λειψεις παρα πολυ αν φυγεις τελικα!!!! :))))
Οταν η ερευνα και η μελετη εχουν σαν στοχο την Αληθεια. Οταν η πηγη του ενδιαφεροντος βρισκεται μεσα σε μια καθαρηκαρδια, τοτε επιτρεπεται να αγγιζουμε θεματα τοσο ευαισθητα. Μου αρεσε η δουλεια σου ιδιαιτερως γιατι αγγιξες το θεμασου με προσοχη και σεβασμο.
Πάντα θα ψάχνω το ομοίωμά του.Κι όταν θα με βρώ θα Τον αναγνωρίσω.Νάσαι καλά για τις αχτίνες φωτός που ρίχνεις σε τούτη την αναζήτησή μου.Οχι τόσο μεσα απο τα υψηλού επιπέδου θέματά σου μα κυρίως με το ήθος της παρουσίας σου..Καλά και υγειή ταξίδια στην ψυχή το σώμα και το νου Αννα.
Ψάχνω και θα ψάχνω κι εκεί που κάτι βρίσκω πάλι απ\’την αρχή τα πιάνω… Χαίρομαι τους ανθρώπους που έχουν βρει τις απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα…Δεν μ\’αρέσει πάντα ο τρόπος που σκέφτομαι… αδιέξοδα βρίσκω συνέχεια…Καλό απόγευμα Άννα…
Αννούλα … Κρύβε λόγια καλή μου… Εύχομαι, όλα κατ\’ ευχήν…
Καλώς ήρθατε συνοδοιπόρησες, συνοδοιπόροι στο χώρο.*)ΔΕΣΠΟΙΝΑ Β. Μικρή φίλη βέβαια η αποφατική θεολογία ή, η Via Negativa είναι η μοναδική διαδρομή που χρειάζεται φυσικά προσοχή…. για να παρουσιάσεις ελάχιστα τη Δημιουργό Δύναμη. Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια*)BIKY…Fire in the dreams. Φίλη Βικάκι και σε ποιον αρέσει να σκέπτεται….Αχ αυτές οι σκέψεις πόσο με τυραννούν!!! *)Λυδία. Κορίτσι του νεοελληνικού λόγου σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.*)vagelis papa. Συνοδοιπόρε καλώς ήρθες. Ναι η αλήθεια πρέπει να είναι η αναζήτηση μας. *)Aeolos. Είναι τιμή μου η φιλία σου.Ευχαριστώ που αφήσατε το αποτύπωμα του πνεύματος σας να ζωγραφίσει υπέροχα το θέμα.Καλό βράδυ.Άννα
καλη εβδομαδα αννουλα…καλο απογευμα..
[[Ο Θεός είναι το άκτιστο, εμείς εκπροσωπούμε το κτιστό και συνεπώς δεν μπορούμε να ορίσουμε το άκτιστο, δεν μπορούμε δηλαδή, να πούμε τι είναι ο Θεός]]παντα πιστευα κ πιστευω οτι [θεος] ειναι η αναγκη μας μεσα μας να πιστευουμεομως ολοι δινουμε την ονομασια …ΘΕΟΣ….αποψη μου ειναι δεν προσδιοριζετε το αυλο…το απιαστο…καλησπερα αννουλα..να εισαι καλα κοριτσι μου….
Καλώς ήρθατε συνοδοιπόρησες στο χώρο.*)Katrina flos. Να είσαι πάντα καλά συνοδοιπόρησα.*)Capore-tommy tsounami. Ζωντανή φίλη Θωμαή δεν υπάρχουν λόγια, σκέψεις, νοήσεις που να προσδιορίζουν τη Δημιουργό Δύναμη, το Θεό, συμφωνώ μαζί σου.Ευχαριστώ που αφήσατε τη πνοή του πνεύματός σας να θερμάνει το θέμα.Άννα
\’\’στα προσωπα των αντρων και γυναικων ειδα τον Θέο\’\’…ΓΟΥΑΙΤΜΑΝ…καλο βραδυ αννα
…σε παρακολουθω…σε διαβαζω…μαθαινω! Σ\’ευχαριστω…Καλο σου απογευμα!!! 🙂
η αναζήτηση του θεού … η αναζήτηση της ζωής ορατής και αόρατης …ο Θεός δεν αντικειμανοποιείται ούτε ορίζεται …υπάρχει γιατί έτσι πιστεύουμε …
ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ..ΠΟΥ ΤΗΡΟΥΝ ΤΙΣ 10 ΕΝΤΟΛΕΣ..ΟΛΟ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΞΕΡΟΥΝ..!!!!!!…………………………………………ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΑΝΝΑ..
Λακωνικότατα θα απαντήσω στην ερώτηση του θέματος ότι ΘΕΟΣ = Ον ή Ων δηλαδή ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΟΝ που ορίζεται από το κεφαλαίο στην οριοθέτηση του όντος. ΑΝ θεωρηθεί κτιστός ο Θεός τότε αποκτούν υπόσταση οι ερωτήσεις οι οποίες συνήθως αποστομώνουν προερχόμενες από τους άθεους και τον Θεός ποιος Τον έπλασε;;;;;; και αυτόν που έπλασε τον Θεό ποιος;;; και πάει λέγοντας.Ο Λόγος αντιπαρέρχεται και όρισε ΕΞΑΡΧΗΣ ότι ο Θεό ΠΡΟΥΠΗΡΧΕ ΑΙΩΝΕΣ ΑΙΩΝΩΝ ΠΡΙΝ και ΗΤΑΝ ΜΟΝΟΣ γεγονός που φθσικά ορίζει το ΑΚΤΙΣΤΟ του Θεού ο οποίος φρόντισε και όρισε τον Κτιστό Λόγο Του με την Παρουσία του Ενσαρκωμένου Υιού Του στη Γη.Έτσι λοιπόν και για να διορθώσω τους Αγίους Πατέρες της εκκλησίας μας ο Θεός είναι ΑΚΤΙΣΤΟΣ και ο Λόγος ΚΤΙΣΤΟΣ αλλά ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΕΓΝΝΗΣΗ ΑΥΤΟΥ. Στην Παλαιά ΠΡΟΥΠΗΡΧΕ με ΑΚΤΙΣΤΗ ΦΥΣΗ ενώ στην Καινή ο Θεός ΕΝΩΘΗΚΕ ΜΕ ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ και ΤΑΠΕΙΝΩΘΗΚΕ για να του δώσει την ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΟΥ ορίζοντας την Διαθήκη η οποία του δίνει ΑΙΩΝΙΟ ΖΩΗ με τον πιο σύντομο δρόμο. Το παραθυράκι από το οποίο θα φτάσει κάποιος ΚΑΙ ΠΑΛΙ είναι πολύ μικρό, αλλά το μονοπάτι είναι λιγότερο δύμβατο πια στους χρόνους που ακολούθησαν της Σταύρωσης οπότε και ΣΥΜΠΛΗΡΩΘΗΚΕ η ΜΟΝΟΜΕΡΗΣ ΔΙΑΘΗΚΗ ΘΕΟΥ με τους ανθρώπους.Καλό απόγευμα προς όλους.
χαιρετώ μια τολμηρή δημοσίευση προβληματισμού.η δυσκολία της δημοσίευσης δεν είναι στο θέμα, αλλά στην τοποθέτηση πάνω στο θέμαεγώ προσωπικά έχω ξεκαθαρίσει τα πιστεύω μου, και πιστεύω οτι: απο ανέκαθεν έως και σήμερα η αδυναμία να ερμηνεύσουμε κάποια "φυσικά" φαινόμενα δημιούργησε την ανώτατη δύναμη, το Θεό.την αδυναμία αυτή εκμεταλλεύτηκαν πάλι απο ανέκαθεν μέχρι σήμερα κάποιοι επιτήδειοι για να εκμεταλευτουν πλατιές μάζες συνανθρώπων τους.για εμένα Θεός είναι είδος πνευματικου ναρκωτικού δια μεσώ του οποίου ο δούλος του κεφαλαίου, ξεφεύγει από την καθημερινή εκμεταλλευση και τις αξιώσεις του για μια καλύτερη ανθρώπινη ζωήχαιρετω
Φίλε Κώστα η άποψή σου είναι αυτή που διατυπώθηκε από ορισμένους αρεστερούς οι οποίοι έπρεπε να δικαιολογήσουν την πορεία τους μακριά από αρετές και την αγάπη. Έπρεπε να δικαιολογήσουν την διαφθορά στην οποία θα προχωρούσαν στα κομμουνιστικά καθεστώτα και πέρασαν την σχετική αηδία που εκφράστηκε η οποία όμως ΕΧΕΙ ΥΠΟΣΤΑΣΗ στην δράση των αιρέσεων οι οποίες θέλουν δέσμιους και χειραγωγημένους τους πιστούς του όπως είναι οι μουσουλμανικές αιρέσεις και αρκετές (ΟΧΙ ΟΛΕΣ) από τις Βουδιστικές. Ανάλογα δρουν οι μάρτυρες του Ιεχωβά και φυσικά έτσι δρουν και ΕΛΑΧΙΣΤΟΙ από τους Ορθοδόξους Ιερείς οι οποίοι είναι μεμονομένα περιστατικά πλέον και για όσο θα εκλέγονται ΠΑΝΑΞΙΟΙ ηγέτες στις κεφαλές της Ορθοδόξου αλλά και την Καθολικής εκκλησίας.Ο Θεός ΔΕΝ ΘΕΛΕΙ υποχείριους τους ανθρώπους αφού αυτό ΘΑ ΚΑΤΑΡΓΟΥΣΕ ΤΗΝ ΕΛΕΥΘΕΡΟΒΟΥΛΙΑ τους. Καταλαβαίνει ότι με την φράση αυτή ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΙΣΧΥ όλη η θεωρία που ανέπτυξες. Αν θέλεις ρίξε μια ματιά στον χώρο μου και στην παρουσίαση της συμπαντικής φιλοσοφίας που είναι η ΤΕΚΜΗΡΙΩΣΗ ΥΠΑΡΞΗΣ ΘΕΟΥ.
Γιώργηείναι στις αρχες μου να μην προκαλώ και ανοίγω διάλογο σε χώρους που είμαι επισκέπτης. απλώς διατυπώνω την άποψη μουτο λαϊκό απόφευγα "δυο γάιδαροι μαλώνατε σε ξένο αχερώνα" εγώ το τηρώσε χαιρετω
απορια ψαλτου, βηξ!καλο βραδυ!
καλησπερα ο Θεος μονο με μια λεξη μπορει να ονομαστει ΑΓΑΠΗ, απο αγαπη μας εφτιαξε ,μας εστειλε τον ΥΙΟ ΤΟΥ ,θυσιαστηκε . Απο αγαπη μακροθυμει μαζι μας ακομα, καλο βραδυ
Καλημέρα γλυκύτατη και πάντα δημιουργική Άννα μου! Πολύ σοβαρό και εξαιρετικά αναπτυγμένο το θέμα-μελέτη σου!Για μένα ο Θεός είναι κάτι που δε μπορεί να προσδιοριστεί, δεν έχει μορφή ή ύλη… είναι αυτή η ανώτερη δύναμη που βρίσκετα παντού, όπου κι αν στρέψουμε το βλέμμα, οπουδήποτε κι αν τον αναζητήσουμε…..Είναι το Φως της Αγάπης που γλυκαίνει και ζεσταίνει τις καρδιές μας….. Όμως, διαβάζοντας προσεκτικά όσα αναφέρεις, ομολογώ ότι συμφωνώ σε πολλά σημεία μαζί σου….Έκανες καταπληκτική δουλειά και χίλια μπράβο σου για πολλοστή φορά!!!!Να είσαι πάντα γερή, φωτισμένη και δημιουργική…. Σ\’ ευχαριστώ για όσα μαθαίνω μέσα από αυτές τις αναρτήσεις σου…Μη σταματήσεις ποτέ…. Καλή σου μέρα υπέροχο κορίτσι!!! :))
Livani vano sti fotia ke to theo doksazo .i deisi mou n akousti na min anastenazo.
Για σχόλιο θα βαλω κατί που διάβασα σε ένα περιοδικό: Ο Θεός κάθεται στον ουρανο και εμφανίζεται ένας επιστήμονας και του λέει: "Θεε δε σε χρειαζόμαστε πιά.Τελικα η επιστήμη βρήκε τρόπο να δημυργήσει ζωή από το τίποτα.Με λίγα λόγια, μπορούμε να κάνουμε αυτό που έκανες εσύ στην αρχή""Αλήθεια;;;Για πες μου" απαντά ο Θεός"Λοιπόν πάιρνουμεχώμα και του δίνουμε σχήμα όπως Εσύ, του εμφυσούμε ζωή όπως Εσύ, και έτοιμος ο ανθρωπος.""Πολύ ενδιαφέρον, για δείξε μου….."Ο επιστήμονας σκύβει τότε στο έδαφος και αρχίζει να σχηματίζει με το χώμα ένα ανθρώπινο σώμα."Όχι, όχι" λέει ο Θεός."Βάλε το δικό σου χώμα."
Επίσης θα πω πως κατ τον Πλάτωνα η λέξη "Θεός" προέρχεται απ το "Θέειν"